De oude Mandingo dans Mamaya (Mamayah, Mamaja) was erg populair in jaren 1940-1960. Traditioneel een statige dans, die binnen een club of ‘vereniging’ waartoe men behoorde, werd uitgevoerd. Dansers en danseressen kunnen in de dans hun schoonheid benadrukken. Gekleed in gouba’s (wijde, ruim vallende gewaden) en met borduursels versierde shirts, vormen de dansers twee cirkels; de vrouwencirkel binnen de mannencirkel. Bij de majestueuze danspassen wordt een witte zakdoek of een versierde staf als attribuut gebruikt; danspassen op de eerste vijf maten, een “pose” tijdens de laatste drie maten. Het ritme werd door zang van de griot, of muziek van de balafon, bolon of tama ingeleid. Mamaya is oorspronkelijk zonder echauffement.