O Orodara Sidiki is een lied dat gezongen wordt bij een balafoonstuk waarin de danskwaliteiten van Sidiki worden bezongen. Hij was ooit een bewoner van Orodara, een dorpje in Zuid-West Burkina Faso. De zoon van Sidiki, Mamadou, was zeer geliefd, hij hield van de jeugd. Nu wordt het ook gespeeld ter ere van goede dansers. ‘De weg die men aflegt, de weg van het leven is groot….’.
Tamako
Tamako (zoals het ritme van het balafoonstuk Orodara Sidiki eigenlijk zou moeten worden aangeduid) is al een oud muziekstuk. Het stamt uit de tijd van koningen in West Afrika. Tamako werd gespeeld als de koning of een andere hoogwaardigheidsbekleder aankomt in een stad of dorp. Als eerbetoon aan de gastvrijheid en de ontvangst in het dorp marcheert de koning op het ritme van de muziek. Het loopt het dorp in en de mensen zingen hem toe dat zij zo mooi op het ritme marcheert. Hierna wordt dan traditioneel een volgend nummer ingezet: ‘Famade’: Famadè(n) Kôrôbô is een Bambara ritme dat er voor waarschuwt om niet de geheimen van de prins door te vertellen, want dan kom je in de problemen. Echter ook van anderen (minder vooraanstaanden, vrienden, armen) moet je de geheimen niet zomaar door vertellen. Dit respect voor het koninklijke moet je dus altijd toepassen. Daarachter werd dan het nummer ‘Lamagoya’ gespeeld. (De balafola zijn gekomen om muziek te maken voor het vrede, niet voor de oorlog).
Ee tamakoo kandji, Orodara Sidiki tamakoo bedi
(de ‘koning’ komt er aan, hij marcheert goed!’)
Ee wariko bedi, Orodara Sidiki wariko kandji
(..en hij heeft ook geld; ja veel geld, hij heeft alles!)
A dentje Mamadou kamelea kabo, eee tama djoo kanji
Oradara Sidiki toeni tsjira me tama dja doenjima sirakabo
Geen reactie's